- φάνταγμα
- το, -ατος1. το να φαντάζει κάτι, να είναι επιδεικτικό: Αυτό το δαχτυλίδι είναι φάνταγμα.2. φαντασμός, φανταγμός, επιδεικτικότητα, έπαρση, ξίπασμα: Με τη σπάταλη δεξίωσή του έδειξε το φάνταγμά του.3. φανταστική παράσταση, φαντασία: Ο ζωγράφος έκανε το φάνταγμα του πίνακα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.